ضرورت گرایش - دانشکده علوم مهندسی esc
اهداف
كارشناسي ارشد مهندسي ورزش دورهاي مشتمل بر دروس نظري و پژوهشي در زمينه علوم مهندسي و علوم ورزشي و تربيت بدني بوده و هدف آن تربيت متخصصاني است كه بتوانند از علوم مهندسي در كاربردهاي ورزشي بهره برده و بتوانند كمبودهاي كشور را در اين زمينه جبران كنند.
با توجه به حوزه تخصصي اين رشته كه مهندسي و ورزش ميباشد، رشته مشابه با آن وجود ندارد و اين رشته تفاوت زيادي با رشته مهندسي پزشكي داشته و مخاطب اين دو رشته و اهداف آنها با همديگر كاملا متفاوت است. تمامي علوم مهندسي مانند مهندسي برق (طراحي سيستمهاي الكترونيكي تجهيزات، آناليزهاي سيگنالهاي حياتي، پردازش داده و تصوير)، مهندسي مكانيك (آناليز استاتيكي و ديناميكي، طرحي مكانيكي تجهيزات)، مهندسي كامپيوتر(گسترش نرم افزارهاي مرتبط، پردازش تصوير) ومهندسي مواد (ساخت ابزارومتالورژي ابزار) در بخشهاي مختلف آن كاربرد داشته ونمي توان اين رشته را زيرمجموعه رشته خاص مهندسي در نظر گرفت.
همچنين اين رشته نميتواند زير مجموعه رشته تربيت بدني در گرايش بيومكانيك ورزشي باشد زيرا متخصصين حيطه بيومكانيك ورزشي كه آشنايي كاملي باعوامل فيزيكي مرتبط باعملكرد واجراي ورزشي وهمچنين انوا
روش هاي كاهش عوامل خطر بيومكانيكي حين اجراي مهارت هاي ورزشي دارند جهت انجام تحقيقاتي نظير توسعه ابزارهاي ورزشي و تحليل هاي پيشرفته سيگنال هاي حياتي و ... نيازمند همكاري با مهندسين علوم مربوطه هستند. اين خلا ميتواند با مهندسين ورزش كه در هر دو اين حيطه ها يعني هم علوم ورزشي و هم علوم مهندسي تخصص هاي لازم را دارند برطرف گردد. با توجه به مطالب فوق، هدف نهايي اين رشته پر كردن خلا بين مهندسي و ورزش، انجام پژوهش هاي كاربردي در ورزش و تربيت متخصصان در اين زمينه است.
اهميت و ضرورت
روش برخورد بين رشتهاي فرصت عبور از مرزهاي سنتي رشته هاي گوناگون دانش را با هدف رسيدن به نتيجه مطلوب در يك رشته فراهم ساخته و با تلفيق دانش، روش و تجارب دو يا چند حوزه علمي و تخصصي براي شناخت و حل يك مسئله پيچيده يا معضل اجتماعي چند وجهي موجب پيشرفتهاي وسيع شده است.
در سالهاي اخيربا گسترش تكنولوژي، ارتباط رشته هاي فني مهندسي با سايرعلوم بيشتر شده كه باعث هم افزايي بين اين رشته و ساير رشته ها شده است. به عنوان نمونه ارتباط بين علم پزشكي و علم مهندسي منجر به رشته تحصيلي مهندسي پزشكي و گسترش ابزارهاي مختلف براي خدمات بهتردر اين حوزه شده است كه بدون شک وقوع اين اتفاق بدون همكاري متخصصان هردو زمينه امكان پذير نميباشد.
حوزه هاي كاري و پژوهشي بسيار گسترده اي در ذيل رشته مهندسي ورزش وجود دارند كه در زير به تعدادي از آنها اشاره مي شود:
- مدلسازي، شبيه سازي و آناليز حركات مختلف ورزشي
- به منظور بهبود عملكرد و نحوه اجراي تكنيك هاي ورزشي
- به منظور كاهش عوامل خطرزا و ريسك فاكتورهاي آسيبهاي اسكلتي عضلاني در حين ورزش
- مدلسازي و شبيه سازي در حوزه ورزشهاي تيمي و آناليزهاي تاكتيكي
- طراحي سيستمهاي هوشمند با كاربرد در ورزش
- گسترش حسگرهاي مختلف به منظور اندازه گيري مربوط به فعاليت ورزشكاران
- پردازش تصاوير و داده هاي ورزشي و گسترش نرمافزارهاي مختلف در اين حوزه
- طراحي، ساخت و تست ابزارهاي مختلف ورزشي
- طراحي و گسترش نرم افزارهاي كاربردي در حوزه ورزش
- مباحث مربوط به بهينهسازي
- آناليزتأثيرپارامترهاي مختلف در موفقيت تيمهاي ورزشي
- طراحي و ساخت سازههاي مرتبط با ورزش
- تدوين استانداردهاي مختلف براي تجهيزات و ادوات ورزشي
- طراحي و ساخت انواع اورتزها، پروتزها و ابزارهاي كمكي در حيطه تربيت بدني و سلامت سالمندان و معلولين
مشخصاً داشتن دانش مهندسي به تنهايي براي موارد فوق كافي نبوده و نياز به تسلط به مباني مختلف تربيت بدني مانند فيزيولوژي، حركت شناسي، آسيب شناسي، روانشناسي و بسياري از اصول ديگر مرتبط دارد كه انتظار مي رود دانش آموخته اين رشته بتواند با كسب علوم در هردو حوزه اين توانمندي را كسب نمايند.